Buena navegación con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: dido, didis, dididi, diditŭm, didĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = spartire, distribuire, (eng) = distribute, spread,   (esp) = esparcir, extender, derrochar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego dido tu didis ille didit nos didīmus vos didītis illi didunt | Yo esparzo Tu esparces El/Ella/Eso esparce Nosotros esparcimos Vosotros esparcís Ellos/Ellas/Esos esparcen |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego didēbam tu didēbas ille didēbat nos didebāmus vos didebātis illi didēbant | Yo esparcía Tu esparcías El/Ella/Eso esparcía Nosotros esparcíamos Vosotros esparcíais Ellos/Ellas/Esos esparcían |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego dididi tu dididisti ille dididit nos dididĭmus vos dididistis illi dididērunt, dididere... | Yo esparcí Tu esparciste El/Ella/Eso esparció Nosotros esparcimos Vosotros esparcisteis Ellos/Ellas/Esos esparcieron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego dididi tu dididisti ille dididit nos dididĭmus vos dididistis illi dididērunt, dididere... | Yo he esparcido Tu has esparcido El/Ella/Eso ha esparcido Nosotros hemos esparcido Vosotros habéis esparcido Ellos/Ellas/Esos han esparcido |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego dididĕram tu dididĕras ille dididĕrat nos dididerāmus vos dididerātis illi dididĕrant | Yo había esparcido Tu habías esparcido El/Ella/Eso había esparcido Nosotros habíamos esparcido Vosotros habíais esparcido Ellos/Ellas/Esos habían esparcido |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego dididi tu dididisti ille dididit nos dididĭmus vos dididistis illi dididērunt, dididere... | Yo hube esparcido Tu hubiste esparcido El/Ella/Eso hubo esparcido Nosotros hubimos esparcido Vosotros hubisteis esparcido Ellos/Ellas/Esos hubieron esparcido |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego dididĕram tu dididĕras ille dididĕrat nos dididerāmus vos dididerātis illi dididĕrant | Yo había esparcido Tu habías esparcido El/Ella/Eso había esparcido Nosotros habíamos esparcido Vosotros habíais esparcido Ellos/Ellas/Esos habían esparcido |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego didam tu dides ille didet nos didēmus vos didētis illi dident | Yo esparciré Tu esparciras El/Ella/Eso esparcirá Nosotros esparciremos Vosotros esparcireis Ellos/Ellas/Esos esparcirán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego dididĕro tu dididĕris ille dididĕrit nos dididerĭmus vos dididerĭtis illi dididĕrint | Yo habré esparcido Tu habrás esparcido El/Ella/Eso habrá esparcido Nosotros habremos esparcido Vosotros habréis esparcido Ellos/Ellas/Esos habrán esparcido |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego didam tu didas ille didat nos didāmus vos didātis illi didant | Yo esparza Tu esparzas El/Ella/Eso esparza Nosotros esparzamos Vosotros esparzáis Ellos/Ellas/Esos esparzan |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego didĕrem tu didĕres ille didĕret nos diderēmus vos diderētis illi didĕrent | Yo esparciera Tu esparcieras El/Ella/Eso esparciera Nosotros esparciéramos Vosotros esparcierais Ellos/Ellas/Esos esparcieran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego dididĕrim tu dididĕris ille dididĕrit nos dididerĭmus vos dididerĭtis illi didid;ĕrint | Yo haya esparcido Tu hayas esparcido El/Ella/Eso haya esparcido Nosotros hayamos esparcido Vosotros hayáis esparcido Ellos/Ellas/Esos hayan esparcido |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego dididissem tu dididisses ille dididisset nos dididissēmus vos dididissētis illi dididissent | Yo hubiera esparcido Tu hubieras esparcido El/Ella/Eso hubiera esparcido Nosotros hubiéramos esparcido Vosotros hubierais esparcido Ellos/Ellas/Esos hubieran esparcido |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego didĕrem tu didĕres ille didĕret nos diderēmus vos diderētis illi didĕrent | Yo esparciría Tu esparcirías El/Ella/Eso esparciría Nosotros esparciríamos Vosotros esparciríais Ellos/Ellas/Esos esparcirían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego dididissem tu dididisses ille dididisset nos dididissēmus vos dididissētis illi dididissent | Yo habría esparcido Tu habrías esparcido El/Ella/Eso habría esparcido Nosotros habríamos esparcido Vosotros habríais esparcido Ellos/Ellas/Esos habrían esparcido |
IMPERATIVO | |
Presente | |
dide didite Futuro didito didito diditote didunto | esparce esparcid ve a esparcir vaya a esparcir id a esparcir vayan a esparcir |
INFINITIVO | |
Presente | |
didĕre | esparcir |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
dididisse | haber esparcido |
INFINITIVO | |
Futuro | |
diditurum esse, didituram esse, diditurum esse, didituros esse, didituras esse, diditura esse... | ir a esparcir |
GERUNDIO | |
didendi, didendo, didendum, didendo... | de esparcir a esparcir para esparcir por esparcir |
SUPINO | |
diditŭm | esparcir |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que esparce |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.didens Gen.didentis Dat.didenti Acc.didentem Voc.didens Abl.didente, didenti... | didentes didentium didentibus didentes didentes didentibus |
Feminina | |
Nom.didens Gen.didentis Dat.didenti Acc.didentem Voc.didens Abl.didente, didenti... | didentes didentium didentibus didentes didentes didentibus |
Neutro | |
Nom.didens Gen.didentis Dat.didenti Acc.didens Voc.didens Abl.didente, didenti... | didentia didentium didentibus didentia didentia didentibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de esparcir |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.diditurus Gen.didituri Dat.didituro Acc.diditurum Voc.diditure Abl.didituro | didituri diditurorum didituris didituros didituri didituris |
Feminina | |
Nom.diditura Gen.diditurae Dat.diditurae Acc.didituram Voc.diditura Abl.diditura | diditurae diditurarum didituris didituras diditurae didituris |
Neutro | |
Nom.diditurum Gen.didituri Dat.didituro Acc.diditurum Voc.diditurum Abl.didituro | diditura diditurorum didituris diditura diditura didituris |
- Conjugación completa di didi Forma pasiva |